Posted: Thu May 13, 2004 9:49 pm
Jaar, хората понякога реагират различно. Аз съм плакала, но някак на погребенията всичко е едно такова нереално истерично. По-скоро ми беше тъжно за близките ми хора и тяхната мъка, а не осъзнавах самата смърт. Все се утешавам, че е някакъв инстинкт за самосъхранение и отричане... А наистина тъжно ми е ставало внезапно, когато мина покрай място на което съм била с човека, който е починал или нещо такова...